Ons vertrek naar Costa Rica komt steeds dichterbij. Op 20 augustus vliegen we met KLM via Panama naar Costa Rica. Rond 13:05 u verliezen we het fysieke contact met de Nederlandse bodem. Omdat retourtickets goedkoper zijn dan de enkele reistickets hebben we onze eerste vlucht naar Nederland ook meteen geboekt. Op 23 mei 2014 komen we naar Nederland op vakantie, ijs en weder dienende natuurlijk.
We hebben besloten om weinig van onze inboedel mee te nemen naar Costa Rica. Daarbij hebben we afwegingen gemaakt waarbij criteria zoals transportkosten, invoerrechten, compatibiliteit met het energienet (lager voltage en hogere frequentie) en klimaatomstandigheden (hoge luchtvochtigheid) een rol hebben gespeeld. Het terrarium is afgebroken en bestaat niet meer. Niemand wilde het overnemen en het was overigens sowieso te zwaar voor transport naar een volgende eigenaar. Onze kasten zijn inmiddels flink leeg geruimd, al wordt dat door sommigen nog niet zo herkend. Toch namen we al afscheid van veel van onze spulletjes en deden we er menigeen een plezier mee. Ook hebben we intussen vier grote koffers met spullen aan vrienden mee kunnen geven naar Costa Rica
Ons appartement hebben we voor het komende jaar kunnen onderverhuren. Mijn neef en vriendin zijn er erg blij mee. Veel van onze meubels en apparatuur kunnen we daarin laten staan en dat is fijn. Daarmee behouden we de mogelijkheid om over een jaar terug te keren naar ons appartement en hebben we een aantal beslissingen over onze spullen uitgesteld.
Hét grote afscheid bestaat voor ons gevoel niet. Het is een langlopend proces waar we middenin zitten. Menig etentje en borrel hebben we inmiddels achter de rug. En er volgen er nog meer. Ja, 't is wel even opletten op de kilootjes. We nemen afscheid van familie, vrienden en collega's, elke keer weer een stukje.
Mariette was eerder al losgeraakt van haar werk. Ik heb mijn ontslag aangeboden en op 28 juni mijn laatste werkdag bij Rijkswaterstaat gehad.Op mijn afscheidsborrel kreeg ik enkele opmerkelijke presentjes. Namens de kersverse Centrale Informatie Voorziening van de Rijkswaterstaat kreeg ik de kunstzinnige weergave van het Normaal Amsterdams Peil. Ik heb dat kunstwerkje meerdere keren aangeboden zien worden, echter alleen aan collega's die met pensioen gingen...
Ilse bracht een hangmat voor me mee. Zij had die afgelopen winter uit het kerstpakket gekozen. Ik had dat ook gedaan en steeds geroepen dat ik in Costa Rica in die hangmat zou gaan liggen. Nu heeft Mariette er ook een. Dat gaan we echt niet vergeten Ilse, wanneer we in die hangmatten liggen!
Van Bas kreeg ik een stukje nostalgie, Delftsblauw aardewerk in de vorm van een honingpot. Leuk! Ik heb 18 jaren in Delft gewerkt, bij de Technische Universiteit en bij Rijkswaterstaat.
Onze vrienden uit Costa Rica waren onlangs in Nederland. Uiteraard hebben we met hen over de honingtoekomst gesproken. Daarbij hoort ook een goede oriëntatie op wat de markt aan mede (honingwijn) aanbiedt. We hebben twee heerlijke flessen mede gedronken, een mede die was gebaseerd op honing vermengd met wijn en een mede die was gebaseerd op honing vermengd met sappen. Beiden waren dus geen echte mede.
We gaan in Costa Rica hard aan het werk en verwachten dat onze eigen mede in december voldoende gerijpt is en klaar is voor de verkoop. De verkoop van de verrijkte honing loopt al.
