Bedrijfsuitje

Onlangs hebben we een 'bedrijfsuitje' gehad om het succes van ons honingbedrijf  La Cesta te vieren. We werken nu een jaar samen met Johan en Margot en onze verkoopcijfers lopen gestaag op. Ja, La Cesta staat op de kaart! Onlangs verkochten we onze honing weer in Multiplaza in Escazu, wederom op uitnodiging van de Nederlandse ambassade. Vorig jaar waren we daar ook en de goede verkoop van toen hebben we daarna slechts kunnen evenaren. Nu gingen we er ruim overheen, ver boven onze verwachtingen. Gelukkig hadden we voldoende voorraad aangemaakt. Onze 'thuisbasis' is de mall Paseo de las Flores in Heredia en de klanten in Escazu vinden dat te ver weg. Tja, als de berg niet naar je toekomt, dan moet je maar naar de berg, of hoe was dat ook alweer? We overwegen daarom om met collega's (bijv chocolade, stroopwafels en kaas) er vier keer per jaar samen te gaan verkopen.
   

Natuurlijk gaat er wel eens wat fout. Zo hadden we een partij chocoladehoning gemaakt waarin de hazelnoten waren gaan drijven. Dat vinden wij onverkoopbaar en dus moest de partij overnieuw. Dat leverde een hele grote chocorots op, waarvan door ons heerlijk werd gesnoept. Johan bedacht dat het heerlijk is om stukjes op te warmen en over het toetje, ijs te gieten. Zo zie je maar weer, 'elk nadeel heb zijn voordeel '. Ook dachten we een nieuwe batch honingwijn klaar te hebben voor de verkoop in Multiplaza. Jammer genoeg was deze wijn nog niet helder genoeg, terwijl de smaak al top is. We moeten nog een à twee maanden wachten, en ook onze klanten want die vragen er regelmatig naar.

De pejibaye wordt gekookt

De koffie wordt geschonken

Het fruit is te koop

Ons bedrijfsuitje ging naar Puerto Viejo, aan de Caribische kust, waar het prachtig weer was. We hadden er een huis gehuurd in het private reservaat 'La Ceiba'. Het hoort bij het dierenopvangcentrum 'Jaguar Rescue Centre'. We zijn bevriend met de eigenaren ervan en konden daarom voor een leuke prijs het huis huren. Op onze heenreis maakten we een lunchstop bij wellicht een voorloper van de hedendaagse "mall". Onder verschillende daken waren bijeengebracht: een 'pejibaye' (palmvrucht) verwerkerij, een restaurant, een groentewinkel en "pulperia", allen nog heel authentiek (zie foto's).

Het huis dat we huurden was prachtig. Het had een groot terras van waaruit we het bos in konden kijken. In de verte zagen we spinapen en brulapen klauteren door de bomen. De eerste ochtend zaten er een stuk of 15 grote toekans voor het terras in de boom te eten van de vruchtjes. En nadat we de voordeur hadden geopend kwamen de pijlgifkikkers (auratus voor de kenners) naar binnen gehupst.

Het reservaat heeft een heuse poort 

Op de veranda

Deze manigordo (ocelot) van 1 maand oud werd als 2 weken jonge welp gebracht in het centrum

In het reservaat hebben we met enkele medewerkers een wandeling gemaakt door het primaire bos en we werden vergezeld door een brulaap en een 'martilla'. Deze dieren komen uit het opvangcentrum en worden voorbereid op de vrijheid die ze spoedig weer zullen genieten. Dat zal nog een hele toer zijn, want deze geredde dieren zijn wel erg gewend geraakt aan mensen. Hoe dan ook het lukt toch vaak genoeg om de dieren weer terug te brengen in hun natuurlijke omgeving. Het was lang geleden dat we een dergelijke tocht door zo'n bos hadden gemaakt. Werkelijk fantastisch. Echt zo'n bos waar je door de bomen het bos niet meer kunt zien. We schatten dat sommige boomstammen een diameter van minstens 3 meter hebben (op een hoogte ruim boven de plankwortels). De grote boom op de foto is een ceiba, het reservaat is hiernaar vernoemd. De eigenaren zeggen dat dit de grootste boom van Costa Rica is, en zo zullen er vast nog wel een paar zijn :)

De ceiba is een enorme woudreus

Deze martilla was niet te stuiten

Hier in San Isidro de Heredia zitten we nog steeds in het regenseizoen. Niet dat het elke dag regent, integendeel, het is relatief droog door El Niño. Als 's ochtends de zon volop schijnt, dan gaat het 's middags met grote waarschijnlijkheid regenen. En hoe warmer het 's ochtends is des te harder gaat het 's middags regenen. En er kan echt veel regen vallen. Dat vele water is goed voor de tuin waar we het een en ander aan fruit uit halen. Een paar weken geleden heb ik de laatste bananenboom omgehakt, omdat de bananen op waren, vooral opgegeten door de eekhoorntjes. Een bananenboom draagt maar een keer vrucht en sterft dan. De nieuwe bomen komen vanzelf weer uit de grond en groeien razend snel. De sinaasappels bij ons zijn nog groen, alhoewel ik er al af en toe een rijpe tussenuit haal.Voor de limoenen moeten we even naar de buuf, daar kunnen we de limoenen onder de boom rapen. De guayaba's zitten er ook weer aan te komen. De bomen hangen vol maar we moet nog even wachten, hoewel, de eekhoorntjes vinden ze al goed genoeg. Een aantal maanden geleden heb ik een kaapse bessenstruik geplant. Daarvan hebben we inmiddels de eerste besjes gegeten. Lekker. Ook eten we inmiddels verschillende pepers uit de tuin, 'chiles picantes y chiles dulces'. De chile dulce is gewoon een paprika. En we hebben lekkere  kruiden uit de tuin; thijm, salie, peterselie, oregano, rozemarijn, citroengras en basilicum. Die laatste wordt ook errug lekker gevonden door de sprinkhanen.

De bananenplantage

Chile dulce

Kaapse bes

Chille bombilla

Chile aji

Chile lavanda