Een ander leven

Costa Rica is niet langer alleen maar onze vakantiebestemming, maar nu dus ook het land waar we voor langere tijd willen wonen en leven. Dat is wel even een heel ander leven dan we gewend waren. We zijn inmiddels een jaar hier en het is voor ons duidelijk dat we hier nog heel lang willen blijven. Door onze jaarlijkse bezoekjes aan Costa Rica voelen we ons hier al heel lang thuis. En nu hebben we hier dan ook een (t)huis, met een fijne tuin en zelfs met huisdieren, waar we heel erg van genieten!

Lunch bij ons thuis met de buren. Gemengd gezelschap; Nederlandse, Duitse, Argentijnse, Costaricaanse en Amerikaanse.

Chucho

Malinche en Minuca

Batik

Wat is er nu anders? Heel veel! Costa Rica is qua oppervlakte net iets groter dan Nederland (1,4 x), maar heeft veel minder inwoners, namelijk bijna 5 miljoen (en Nederland heeft er zo'n  16 miljoen!) Nederland heeft 4x zoveel inwoners per vierkante kilometer dan Costa Rica. En dan te bedenken dat de meeste inwoners in Costa Rica leven in de Centrale Vallei, rondom de hoofdstad San Jose. Er zijn dus ook veel gebieden, waar bijna niemand woont. 25% van het land is beschermd natuurgebied.

In Nederland is de Vaalserberg (323 meter) het hoogste punt. In Costa Rica is dat de Cerro Chirripó (3810 meter). Vele jaren geleden hebben wij die berg beklommen! Dat was een behoorlijke klim! Tegenover het totaal vlakke Nederland is het hier dus absoluut niet vlak. Je ziet bijna altijd bergen....
Het gebied waar wij wonen ligt op zo'n 1300 tot 1400 meter hoogte. Het dorpje heet San Isidro de Heredia en ligt op zo'n 15 kilometer van de hoofdstad San José. Hier vlakbij ligt het grootste nationale park van Costa Rica, Braullio Carillo (400 km2), een ontoegankelijk gebied, waar een belangrijke snelweg doorheen loopt. Nb Het nationale park De Hoge Veluwe is 54 km2.

We hebben hier ook een tropischer klimaat dan in Nederland. Het is hier uiteraard warmer dan in Nederland, maar we ontdekken ook dat temperatuur een relatief begrip is. We vinden het wel eens koud in huis... ; voor de koude avonden is er een open haard die we slechts heel af en toe gebruiken. Toch geeft de thermometer in huis meestal zo'n 20 graden of hoger aan...  Hoezo koud?! Tegen kou kun je je kleden, hoorde ik in Nederland wel eens zeggen.Warmte is anders..  Nu heb ik wel eens last van de warmte en dat is toch iets anders... Meer iets van de warmte niet kwijt kunnen. Ik ben eenmaal heel erg ziek geweest; toen waren we in Guanacaste, waar het zo'n 40 graden was.Toen was ik echt bevangen door de hitte en wist ik niet meer waar ik het moest zoeken... Zo beroerd voelde ik me!

Maar hier is het heerlijk. 's Ochtends tussen 5 en 6 wordt het licht en kan het buiten nog wat fris zijn. Maar tegen 7 uur schijnt de zon vaak al volop en is het heerlijk vertoeven op ons terras en in de tuin.

De laatste weken hebben we prachtig weer gehad. Heerlijke zonnige dagen. Soms ontstond er wel onweer in de middag en een enkele keer ging dat gepaard met een heftige regenbui. Vorige week vrijdag was de regen zo heftig, dat straten blank kwamen te staan en het verkeer belemmerd werd.

Bij Intercultura, waar we niet alleen Spaanse les kregen, maar ook kookles... 

Toen we vorig jaar op Spaanse les zaten, hadden we de mogelijkheid om wekelijks een kookles te volgen, waarin aandacht besteed werd aan de Costaricaanse keuken. Er werd dan een gerecht bereid, met uitleg van het hoe en wat, en daarna mochten we het zelf opeten.  Heerlijk!  Er is hier ook een maandelijks kookblad, wat Sabores (Smaken) heet, wat ik koop vanwege de lekkere recepten. 

Sinds kort bestellen we wekelijks onze groenten en fruit bij een winkel, die organische producten verkoopt. Je krijgt dan een bestellijst met info over het aanbod van die week, vult die in en mailt die terug, en dan kan je op zaterdag je canasta, je mand met je gewenste producten ophalen en betalen.

Vandaag heb ik voor het eerst in mijn leven iets met yuca gemaakt.  Ik had het hier in restaurants wel eens gegeten, maar ik had geen idee hoe je dat zelf in de keuken tot iets lekkers kon verwerken. Vorige week kwam de overbuurvrouw hashbrowns brengen, gemaakt van yuca.  Ze waren heerlijk. En ze gaf me het recept. Geraspte yuca, ui, knoflook, geklutst ei, kruiden etc en dan in olie bakken.

Inmiddels heb ik al meerdere voor mij onbekende(of minder bekende) groenten gekocht en klaar gemaakt.  Vorige week aten we soep van ayote, een soort van pompoen. Handig toch dat internet, waar je alle informatie, maar ook veel  lekkere recepten kan vinden. En het is weer eens wat anders,  iets nieuws. Een andere keuken, wat eten, producten en bereiding betreft en volop nieuwe inspiratie!

Maar niet alles is anders... En soms doen dingen me denken aan vroegere situaties in Nederland. Laatst gingen we boodschappen doen bij de AutoMercado, een wat luxere supermarkt. Bij het afrekenen kreeg ik een spaarkaart en zegels, waarmee je voor mooie wijnglazen kan sparen. Ook de kassabon riep bij mij herinneringen op aan AH en Gall& Gall. Onderaan de bon stond hoeveel ik aan korting had gekregen, zo'n 15 tot 20 % van het te betalen bedrag! Dat gebeurde me ook vaak bij AH, omdat ik altijd extra gefocust was op de producten die reclame waren en die dus kocht. Hier zijn alleen de bedragen anders...  Ik moest namelijk 100.000 (honderdduizend!) colones afrekenen. Wat klinkt dat als veel! Omgerekend is dat zo'n 150 euro. Maar daarvoor hadden we dan wel een aantal flessen goede wijn, vlees en vleeswaren, yoghurt, brood en diverse lekkernijen ... 

Begin september kregen we eindelijk een reactie op onze aanvraag voor een verblijfsvergunning, dat wil zeggen: er kwam een fax gericht aan Hans met de mededeling dat hij nu binnen 10 dagen moet aantonen over voldoende financiële middelen te beschikken om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning. We zijn nu druk in overleg met de bank en met een advocaat om de vereiste papieren te regelen.  Als het voor Hans is afgerond, zal ik moeten wachten tot ik bericht krijg, maar het is dan wel al duidelijk aan welke vereisten het bewijs moet voldoen.  Het is allemaal spannend, maar als dit achter de rug is, kunnen we verdere stappen zetten en wordt het allemaal nog officiëler.

Het is bijna 3 maanden geleden dat we terug kwamen uit Nederland. Iedere 3 maanden moeten we ons toeristenvisum vernieuwen om hier zonder problemen auto te kunnen rijden met een Nederlands rijbewijs. We hebben daarom afgelopen donderdag weer een bliksembezoekje gebracht aan Panama. De vereiste stempels staan weer in ons paspoort. Vrijdag was ik jarig en dat hebben we gevierd aan de Caribische kust in Puerto Viejo. Lekker geborreld en gegeten in Koki Beach, een leuke loungetent. Iedereen nog bedankt voor de vele, leuke verjaardagsfelicitaties! Ik voelde me echt jarig! Pura Vida!

Begin oktober hebben we weer een honingverkoop. Dan gaan we naar Multiplaza in Escazu, een chic winkelcentrum, waar we een jaar geleden ook waren op uitnodiging van de Nederlandse ambassade. Ook nu zijn we uitgenodigd; dit keer betreft het een happening die in het teken staat van Europa.
We hopen binnenkort de honingwijn te kunnen bottelen, zodat die dan weer verkocht kan  worden.

Op onze laatste honingverkoop,half augustus, hadden we zelfs twee hele mooie bijenkoninginnetjes!